Geschreven op 21 juni 2018
We kennen in Nederland een gesloten ontslagstelsel. Dat betekent dat de juridische band tussen een werkgever en een werknemer alleen eindigt via een einde van rechtswege, opzegging, ontbinding door de kantonrechter of wanneer partijen een beëindigingsovereenkomst sluiten.
Zolang de werknemer nog in dienst is, heeft deze recht op loon. De meest voorkomende uitzondering op deze hoofdregel is de situatie dat de werknemer langer dan 104 weken arbeidsongeschikt is en er geen mogelijkheid is om nog deels bij de eigen werkgever te werken. Er is dan geen verplichting meer het salaris door te betalen, maar de arbeidsovereenkomst is ook niet juridisch geëindigd. De werknemer kan dus zomaar weer op de stoep staan als de medische situatie verbetert.
Sinds de invoering van de wettelijke transitievergoeding kiezen toch veel werkgevers voor een slapend dienstverband en niet voor beëindiging.
De reden om dit te doen is dat het niet goed voelt om, nadat de werkgever al 104 weken het salaris heeft doorbetaald tijdens (gedeeltelijke) afwezigheid wegens ziekte, ook nog eens financieel het dienstverband te moeten afwikkelen door de transitievergoeding te betalen. Voor de werknemer, die doordat hij ziek is geworden al flink in inkomen achter uitgaat, is het missen van de transitievergoeding een extra tegenvaller. Dubbel zuur dus. De werkgever is niet verplicht de arbeidsovereenkomst te beëindigen en mag dus het dienstverband slapend laten voortduren.
Als de plannen van de regering doorgaan, dan komt er een oplossing. De langdurig zieke werknemer de zijn baan verliest, krijgt dan wel een transitievergoeding. Dit zal – als het plan doorgaat, ook voor alle werkgevers die na 1 juli 2015 hebben besloten om het dienstverband wel te beëindigen en de transitievergoeding te betalen. Op dit moment is het nog niet zover en blijft de keuze om het dienstverband te laten slapen actueel.
Wilt u hier meer over weten? Onze contactgegevens vindt u op www.advocaatlewin.nl.
Deze column is gepubliceerd in de Uitgeester d.d. 13 juni 2018.