Geschreven op 4 oktober 2016
Een aantal jonge werknemers droomt van een baan als directeur, lid van de raad van bestuur, Chief Executive Officer (CEO) of één van de andere afkortingen zoals CFO, COO of CTO.
Vaak hebben zij vooral oog voor de positieve kanten, zoals:
- de status die bij een dergelijke functie hoort,
- de grote auto en het riante salaris,
- de mogelijkheid om invloed uit te oefenen op het beleid van de onderneming,
en zijn zij blind voor de andere kant van de medaille.
Met de positie komt de bijbehorende verantwoordelijkheid. Zo kunnen directeuren persoonlijk aansprakelijk zijn als er fouten worden gemaakt door het bedrijf of als sprake is van onzorgvuldige taakvervulling.
Daarnaast hebben directeuren minder ontslagbescherming. Voor directeuren, die benoemd zijn tot statutair bestuurder, geldt het normale ontslagrecht niet. Zij kunnen bij aandeelhoudersbesluit worden ontslagen.
Maar ook directeuren die geen bestuurder zijn, kunnen eerder hun baan verliezen dan werknemers met minder (eind)verantwoordelijkheid. Een hoge boom vangt nu eenmaal meer wind.
Het afgelopen jaar ontbond de kantonrechter een aantal arbeidsovereenkomsten van directeuren op basis van de H-grond. De H-grond is alleen bedoeld voor bijzondere gevallen, die niet onder de standaard ontslaggronden zoals disfunctioneren of reorganisatie vallen.
Zo was voldoende voor ontbinding:
- aanhoudend verzet tegen een nieuwe ondernemings- en managementstructuur;
- het weigeren verantwoording af te leggen aan het stichtingsbestuur;
- onvoldoende grip op de financiën van het bedrijf;
- opgezegd vertrouwen door de ondernemingsraad.
Deze column is niet bedoeld om ambities te temperen en heeft alleen een signalerend karakter.
Bent u aandeelhouder of lid van de raad van bestuur, of bent u een sleutelfunctionaris, en roept deze column vragen bij u op:
Mr. Hanneke Lewin is 24 jaar advocaat, gespecialiseerd in arbeidsrecht en desgewenst bereikbaar